عبادت وقتی زیباست:

که برای چشمان پاک و قلب سنگی باشد!

چشم وقتی زیباست:

که پر از اشک و غم خشکیده باشد!

معبود وقتی زیباست:

که دست نیافتنی باشد و غمانگاهان سر به خضوع فرود آوری 

و روی زانوان ناتوان روی و کمر خم کنی و اندک اندک اشک از چشمه چشمانت  جاری شود

و با اینکه بدانی نیست و نمی آید باز هم التماس کنی که دوست دارم !

برگرد؟

 مهرداد صبایی